.jpg)
1.Όπως καταλάβατε οι μεταρρυθμίσεις τέλειωσαν.Μπορεί να μην άρχισαν ποτέ, αλλά τέλειωσαν. Μπήκαμε πλέον και επίσημα σε προεκλογική περίοδο, γιατί ανεπίσημα ήμασταν από την επομένη των τελευταίων εκλογών. Στη χώρα αυτή επειδή οι κάτοικοι αδυνατούν να σκεφτούν και να πράξουν λογικά και χρήσιμα, κάνουν κάθε τόσο εκλογές, μεταθέτοντας τη λύση στον επόμενο Μεσσία. Που έρχεται πάντοτε θυμωμένος και φεύγει ταπεινός και καταφρονεμένος. Πάει και η αναδιάρθρωση, πάει και η αξιολόγηση, πάει και η κινητικότητα. Το σύνθημα στις τάξεις του δημοσίου είναι: «Μας γαμήσατε τους μισθούς, αφήστε μας τουλάχιστον ήσυχους». Αυτό απλά σημαίνει αφήστε μας να δουλεύουμε όπως εμείς θέλουμε και ξέρουμε. Κάποιοι θα κάνουν το κάτι παραπάνω εισπράττοντας το σεβασμό όλων, κάποιοι θα κάνουν τα τυπικά και κάποιοι θα λουφάρουν χωρίς όμως να διαμαρτύρεται κανένας. Μόλις βρεθεί κάποιος και πει στα κρυφά (ποτέ φανερά) «αυτός το έχει παραχέσει» αμέσως θα βρεθούν πολλοί, κυρίως οι αριστεροί και οι συνδικαλιστές να μιλήσουν για κοινωνικό αυτοματισμό, αυτήν την απίθανη παπάρα που ανακαλύφθηκε για να καλύπτονται θεωρητικά η λούφα και η αδικία.
2. Δεν είναι μια βρώμικη επιλογή του φαύλου πολιτικού συστήματος, το να μείνει το κράτος ως έχει, κυρίως αυτήν την εποχή που είναι φτωχό. Είναι επιταγή της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού. Το υποστηρίζουν και τα δύο μεγαλύτερα κόμματα, αλλά και τα μικρότερα. Το ποσοστό του ΑΕΠ που απορροφά το δημόσιο έμεινε σταθερό παρά την ύφεση. Γιατί ακόμα και ο ιδιωτικός που θίγεται βάναυσα από τη διάσωση αυτού του δημόσιου τομέα στην τελική στο κράτος ελπίζει για να βολευτεί. Αλλιώς αν θέλετε παραγωγική ανασυγκρότηση, πρέπει 500.000 άνθρωποι να γυρίσουν στην αγροτική παραγωγή και να παράγουν τουλάχιστον την τροφή μας. Και δεν θέλουν. Αν είναι να επιδοτούνται αφορολόγητα και να κάθονται κανένα πρόβλημα. Αν είναι να φυτέψουν κανένα μαρούλι υπάρχει πρόβλημα και είναι σοβαρό. Οι θέσεις εργασίας που χάθηκαν, οι περισσότερες στις υπηρεσίες και στην κατανάλωση, δεν πρόκειται να ξαναγεννηθούν. Από τη στιγμή που το κράτος δεν έχει δανεικά να διαθέσει και λόγω ύφεσης δεν έχει και έσοδα, η κατανάλωση πέθανε. Και εφόσον δεν υπάρχει εγχώρια παραγωγή και απελευθέρωση επαγγελμάτων η ακρίβεια δεν μειώνεται με τίποτα. Λιτότης και των γονέων για να τη βγάζουν καλύτερα οι insiders. Απλά η σημερινή κυβέρνηση, όπως και κάθε κυβέρνηση σπρώχνει τα ΕΣΠΑ στους δήμους για «κοινωνική εργασία», δηλαδή στο απόλυτο τίποτα, καταστρέφοντας πολύτιμους πόρους και κλείνοντας το μάτι στους νέους πελάτες. Αυτός είναι και ο λόγος που όλοι θέλουν εκλογές.
3. Πανηγυρίζουν φίλοι και παπαγάλοι από τις δηλώσειςκάποιων εκ των σοφών κομμουνιστών οικονομολόγων του ΣΥΡΙΖΑ. Φαίνεται ότι οι σοφοί ανακάλυψαν ότι η Γη γυρίζει και αυτό είναι σημαντική είδηση. Το χρέος δεν είναι επαχθές κατά 95%. Έλα ρε μεγάλοι. Και τόσα συλλαλητήρια, και videoκαι διαδηλώσεις πήγαν τσάμπα; Δηλαδή νομίμως ροκανίσαμε ως έθνος τριακόσια τόσα δις δανεικά; Πρέπει να τα γυρίσουμε πίσω; Δεν μας εξαπάτησαν οι τοκογλύφοι και μας τα δάνεισαν; Δεν τάφαγε όλα ο Άκης; Αλλά δεν φτάνει αυτό. Δήλωσαν πως στο μέλλον θα πρέπει να ζούμε με ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς. Και ξεσηκώθηκαν οι Αριστεροί του κόμματος. Γιατί, για ένα παράξενο λόγο το να ξοδεύεις περισσότερα απόσα παράγεις είναι αριστερό και μάλιστα πολύ. Και θέλουν είπαν οι σοφοί κομμουνιστές οικονομολόγοι και σχέδιο Μάρσαλ από την Ευρώπη. Θέλουν χρήμα δωρεάν, για ανάπτυξη δηλαδή για κρατική κατανάλωση, αφού θάναι κυρίως οι κοινωνικές (sic) και οι κρατικές επενδύσεις αυτές που θα χρηματοδοτηθούν. Θέλουν ένα νέο πάρτυ που το πληρώνουν άλλοι. Και πρέπει οι εταίροι, μιας άλλης αριστερής βέβαια Ευρώπης, όχι μόνο να κουρέψουν το χρέος αλλά να σπρώξουν και νέο largeσχέδιο, για να καταφέρει ο Τσίπρας να συγκρατήσει τους μελλοντικούς αγανακτισμένους πελάτες του. Γιατί το φέσι γενικώς είναι κόκκινο και συνεπώς αριστερό. Και όλα αυτά με διαπραγματευτικό χαρτί τι; Ότι θάναι καλά παιδιά και δεν θα φύγουν από το Ευρώ; Τουλάχιστον παλιότερα που απειλούσαν ότι θα διαλύσουν την Ευρωζώνη και έκαναν τσαμπουκάδες με «πυρηνικά όπλα» είχαν μια ελπίδα να εκφοβήσουν κανένα σακάτη αξιωματούχο. Τώρα που το γύρισαν στο ήσυχο, απλά γελούν μαζί τους.
4. Την προηγούμενη εβδομάδα η ηγεσία του υπουργείου Παιδείαςσκεφτόταν να δώσει στα σχολεία μια λευκή εβδομάδα για σκι στις καφετέριες. Αυτή που τρέχουμε σκέφτεται να επιμηκύνει τη σχολική χρονιά. Ότι και να κάνει το σχολείο θα δουλεύει όσο και όπως δούλευε. Τα μαθήματα στα γυμνάσια και λύκεια θα αρχίζουν ουσιαστικά ένα μήνα μετά τον αγιασμό και θα τελειώνουν ενάμιση μήνα πριν την έναρξη των εξετάσεων. Στα ενδιάμεσα χιλιάδες άνθρωποι, μαθητές και δάσκαλοι θα καμώνονται πως διδάσκονται και διδάσκουν, θα καταλαμβάνουν και θα απεργούν υποκρινόμενοι ότι ενδιαφέρονται για μια άλληηηηηηη Παιδεία και στο τέλος άλλοι θα υπογράφουν και άλλοι θα λαμβάνουν βαρύγδουπους τίτλους σπουδών που δεν έχουν καμιά αξία στην πραγματική ζωή και οικονομία. Όσο η Ελλάδα έχει ακόμα χρήμα (5 δις ετησίως) για φροντιστήρια, κανείς δεν θα ενδιαφερθεί για το δημόσιο σχολείο. Όταν αυτό τελειώσει το συζητάμε. Ως τότε να μάθετε παράξενες ξένες γλώσσες στα παιδιά σας για να μπορέσουν να την κάνουν. Και μην με πείτε απαισιόδοξο, γιατί οι περισσότεροι αυτό κάνετε.
5. Ανοικτό το πολιτικό παιχνίδι, έστω και αν οι περισσότεροι βλέπουν ως πρώτο στις επόμενες εκλογές το ΣΥΡΙΖΑ και πιθανή μια κυβέρνηση με κορμό αυτόν. Ανοικτό, γιατί στο τσουκάλι της Δεξιάς και της ακροδεξιάς πάντα κάτι βράζει, αλλά και στη σαλάτα της κεντροαριστεράς υπάρχει κινητικότητα. ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ φιλοδοξούν να παίξουν το ρόλο κλειδί δίπλα στον πρωταγωνιστή ΣΥΡΙΖΑ με το πρώτο να κινείται γύρω από το 5% και τη δεύτερη να μένει μετεξεταστέα. Παράγοντες του χώρου ευελπιστούν σε μια συντριβή αμφοτέρων ώστε να αναγεννηθεί ο κεντρώος φοίνικας εκ της τέφρας του με αυτούς φυσικά πρωταγωνιστές. Όλοι όμως έτσι ή αλλιώς προσπαθούν να φανταστούν πως θα είναι να συγκυβερνάς με το Στρατούλη. Το βράδυ κοιμούνται και βλέπουν εφιάλτες. Φαίνεται ότι το ΠΑΣΟΚ έχει γκελ γιατί διάφοροι πρωτοκλασάτοι (τρομάρα τους) που την είχαν κάνει επιστρέφουν, ενώ ο Φώτης δεν βρίσκει όχι άλλους τρεις για ξερή αλλά ούτε δεύτερο για τάβλι. Η πρωτοβουλία των «58» πασχίζει να φτιάξει κάτι καινούργιο αξιοποιώντας παλιά και νέα υλικά και βλέπει το λόγο της να έχει διείσδυση στην κοινωνία. Οι κανονικοί άνθρωποι τολμούν ακόμα και σε αντίξοες συνθήκες. Κάτι κότες λειράτες κάθονται απέξω και κάνουν κριτική με κακεντρέχεια. Σε κανένα μας δεν περισσεύει σάλιο.
by leo